تاریخچه درمورد گیاه تخم شربتی
تخم شربتی گیاهی خودرو و یک ساله از خانواده نعناعیان و شبیه به ریحان ولی با برگ‌ها و تخم های ریزتر می باشد. این گیاه بومی آمریکای مرکزی بوده به نحوی که آزتک‌ها (یکی از تمدن‌های آمریکایی) از این دانه های بسیار مقوی، به عنوان غذایی اصلی استفاده می کردند؛ اما بذر آن مانند ذرت به دیگر نقاط جهان نیز برده شده است. گرچه خود گیاه کاربرد تزئینی دارد، اما عمدتا این گیاه را برای مصرف تخم آن می‌کارند. این گیاه در اوایل بهار در کوهستان‌ها و بیابان‌ها روییده و ساقه های آن مربع شکل و گلش مایل به قرمز و صورتی است. تخم آن سیاه شفاف است و وقتی که در آب ریخته شود سریعاً حالتی خمیری یا ژله ای و لعاب‌دار در آب ایجاد می‌کند که بسیار لغزنده است و رنگش متمایل به رنگ خاکستری می‌شود. لعاب این دانه ها پس از جذب آب مانند فالوده می‌شود. تخم شربتی خواص زیادی دارد و این‌گونه نیست که فقط برای فصل گرما توصیه شود. این گیاه نام‌های دیگری از جمله بادروج، تره خراسانی، اوقیمن، حوک، بورنگ، صریرا و بادروج ابیض نیز دارد و از قدیم به عنوان یک نوشیدنی سنتی بین ایرانیان جای داشته است. در ادامه ضمن نگاهی به خواص تخم شربتی، چند روش استفاده از آن را بیان خواهیم کرد.
